Waar anderen hun opleidingen en certificaten delen wil ik het persoonlijker maken. Ik houd van verhalen en daarom wil ik delen welke ervaringen bijgedragen hebben tot wat ik nu probeer te doen.

Dit verhaal zal nooit allesomvattend zijn, want natuurlijk draagt ieder moment in een mensenleven bij aan de persoon die je vandaag bent. Dus het blijft een selectie.

Ik ben een gevoelsmens. Dat wilt niet alleen zeggen dat ik een heel emotioneel wezen ben maar dat ik intens geniet van, en verlang naar, fysicaliteit. Daarbij ben ik een ondervinder. Ik heb een constante drang om zelf te ervaren, waarbij het niet uitmaakt of dat als lastig, pijnlijk, zalig, plezierig, beangstigend of extatisch ondervonden wordt. Telkens als ik dieper in mezelf ga ben ik weer verwonderd wat dat lichaam van me allemaal kan ervaren.

Hoewel dat altijd al in me zat, durfde ik dat tot een aantal jaren terug niet tot uiting te laten komen. Net als veel andere mannen worstelde ik lang met mijn gevoelswereld en leefde ik met schaamte rond mijn lichaam, mijn seksualiteit en verlangen.

Volgende inzichten zijn diep persoonlijk en hebben mij intens beïnvloed. Veel meer dan ik op enkele zinnen kan duidelijk maken.

Toen ik 15 was had ik voor een lange periode barstende hoofdpijn, waar ik elke scan en talloze medische testen voor onderging. Op een dag kwam ik bij een osteopaat terecht die, in mijn herinnering, mijn hoofd een half uur lang droeg in zijn handen. De hoofdpijn verdween bij wonder en het gaf me de diepste rust die ik tot dan toe had ervaren. Vandaag de dag kan ik daar redenen voor geven: zijn pure attentie, het kwetsbare van je onschatbare hoofd in iemands controle te geven, contact maken met de subtiliteiten van je lichaam, etc. Dat was de eerste keer dat ik proefde hoe andermans aanraking een diep helend en rustgevend effect kan hebben, en dat daar soms niet veel voor nodig is.

Als muzikant ben ik één enkele keer tijdens een optreden in de flow state beland, een wonderlijk gevoel waar alles gewoon vanzelf lijkt te gaan. Daarvoor speelde ik al meer dan 10 jaar muziek. Tijdens mijn eerste massagecursus was dat er na les 5 al. Dat intuïtief zijn: niets forceren, niets verwachten, niet onderhevig zijn aan je gedachten. Een heerlijke staat om in te vertoeven. Een staat die ik nu tijdens iedere massage op zoek en probeer door te geven.

Ik vertoefde een tijd in Thailand om traditionele Thaise yogamassage te volgen. 7 dagen op 7 waren we met massage bezig. Daar leerde ik dat massage meer is dan alleen wat strelen en wrijven. Trekken, duwen, plooien, stretchen, optillen, hangen werden aan mijn vaardigheden toegevoegd. Daarnaast leerde ik massage zien in een bredere context, verweven met filosofische ideeën en eeuwenoude tradities. Massage was niet langer iets dat ik deed, het begon een onderdeel te worden van een ruimere levensvisie. Hoe dat lichaam van ons wel een hoop te verduren krijgt en vaak niet met de nodige liefde benaderd wordt. Hoe veel van onze huidige ziektebeelden wel eens een psychologische oorsprong zouden kunnen hebben. Hoe dat lichaam net de poort kan zijn tot rust en klaarheid. 

Er wordt gezegd dat vrouwen zijn en mannen worden gemaakt. Vandaar alle initiatierituelen die jongens moeten doorgaan in allerhande culturen. Toen ik 30 werd voelde ik me nog steeds geen ‘echte man’, en wanneer ik toevallig op een bedrijf uitkwam die dergelijke overgangsrituelen voor westerse mannen organiseerde voelde ik diep vanbinnen direct “dit heb ik nodig”. Over mijn ervaringen kan ik hele hoofdstukken schrijven, maar 1 hoogtepunt was het in contact komen met de 4 mannelijke archetypes. En dan vooral hoe die andere energieën in zich dragen. De Koning geeft stabiliteit en geborgenheid. De Minnaar speelt met creativiteit en erotiek. De Krijger weet dat het soms pijn moet doen om vooruit te kunnen gaan. De Magiër is dan weer oneindig nieuwsgierig en, om het naar massage te trekken, ziet in elk lichaam nieuwe mogelijkheden en opportuniteiten. Dat spelen met verschillende energieën vind ik eindeloos fascinerend, waardoor ik ze telkens probeer te versmelten in alles wat ik doe.

Dat massage positieve effecten heeft had ik onderhand al ervaren. Hoe ver dat kan gaan kwam ik te weten tijdens een retreat over seksuele sjamanisme. Gedurende de week kwamen deelnemers in contact met hun eigen seksualiteit en de schaamte, schuld, misbruik, pijn, taboes, enzo die daar vaak mee samenhangen. Tegelijkertijd was het een exploratie in je eigen vrouwelijke deel en je mannelijke deel. De week culmineerde in een ritueel waarbij het lichaam via massage en aanraking ontwapend werd en je zo interne blokkages kon loslaten. De details, die zijn voor een persoonlijk gesprek. Ik had in de jaren hiervoor al enkele ervaringen gehad met psychoactieve drugs, wat telkens nieuwe poorten bij mij opende. Deze massage bracht me vreemd genoeg in een gelijkaardige staat, waar het lichaam zich zo intens liet voelen dat ik luidop en ongelimiteerd lachte van genot. Terwijl er geen seksuele stimulatie aan te pas kwam. Dat was al een memorabel gegeven an sich, maar wat achteraf gebeurde doet nog steeds de tranen in me opkomen als ik eraan terugdenk. Bedekt met een deken, alsof in een cocon, verscheen een gezicht helder in mijn geest. Ik wist onmiddellijk dat het het gezicht was van mijn ongeboren zoon, en een heel gesprek volgde met hem. Weer te veel details om te delen, maar één ding was alvast niet meer te miskennen: liefhebbende en attente aanraking kan je op plaatsen brengen die je zelf niet voor mogelijk houdt.

Een van de redenen dat ik vroeger zo angstig was om mezelf te laten zien, zeker op seksueel vlak, was de diepe angst om over iemands grenzen te gaan. Om iemand ongewild te kwetsen. Om niet voldoende respect getoond te hebben. Eens ik mezelf minder begon tegen te houden, en mijn eigen grenzen serieus begon uit te dagen was het al bijna onvermijdelijk dat deze angst op een dag werkelijkheid zou worden. Hoewel ik nooit over uitgesproken grenzen ben gegaan was ik in mijn zoektocht niet altijd even waakzaam over hoe moeilijk het voor anderen is om hun eigen grenzen duidelijk te maken. Dat leidde na een ontmoeting achteraf tot een beschuldiging van misbruik. Ik had helemaal niet door dat zij het op die manier ervaren had en ik was er compleet kapot van. Mijn grootste angst was plots werkelijkheid, wat gepaard ging met hevige paniekaanvallen en een donkere storm van bekritiserende, harde, schaamteopwekkende gedachten. Een hele tijd was ik een emotioneel wrak en liep ik ongelooflijk kwetsbaar rond, waardoor ik me op een bepaald moment zelf liet misbruiken. Ongetwijfeld om mezelf te straffen. Om dit alles een plaats te geven heb ik een heel proces van therapie en lichaamswerk doorlopen. Om te zien waar mijn fouten lagen, zodat ze zeker niet herhaald zouden worden, en om geen schuld te dragen die niet aan mij was om te dragen. Om mezelf te vergeven en om haar te vergeven.

Dit lezen zal jou misschien wat doen terugdeinzen en dat is ok. Het was een harde levensles om te leren maar een heel waardevolle. Hoe compleet anders de interpretatie van twee mensen kunnen zijn rond seks en intimiteit. Hoe moeilijk het kan zijn om grenzen aan te geven. Welke verantwoordelijkheid je daar als individu al dan niet bij draagt. Hoe intens het proces kan zijn om emotioneel terug gegrond te geraken en je opnieuw veilig te voelen.

Hoewel het moeilijk is dit te delen, doe ik het heel bewust. Als ik verlang dat jij je open en kwetsbaar opstelt, kan dat maar als er transparantie is en ik mezelf ook open en kwetsbaar toon. Zo begrijp je ook waarom mijn nadruk zo intens ligt op duidelijke grenzen.